Στη Βρετανία, ένας ερασιτέχνης αρχαιολόγος χρησιμοποίησε έναν ανιχνευτή μετάλλων για να βρει εξαιρετικά σπάνια χρυσά νομίσματα που χρονολογούνται στα μέσα του 14ου αιώνα. Αυτή ήταν η περίοδος κατά την οποία η επιδημία πανούκλας μαίνονταν στην Αγγλία, η οποία έμεινε στην ιστορία ως ο "Μαύρος Θάνατος".
Σύμφωνα με τη Live Science, δύο χρυσά νομίσματα βρέθηκαν τον Οκτώβριο του 2019 κοντά στην πόλη Ripham στο Norfolk. Ωστόσο, μόλις τώρα οι αρχαιολόγοι έχουν ολοκληρώσει την εκτίμησή τους.
Τα ευρήματα ερευνήθηκαν με όλες τις προφυλάξεις, επειδή ανήκουν σε μια τραγική περίοδο στην ιστορία της Αγγλίας. Τα νομίσματα κόπηκαν το 1344 και στα τέλη της δεκαετίας του 1340 ήρθε μια επιδημία πανούκλας στην Αγγλία - ο "Μαύρος Θάνατος". Σκότωσε τουλάχιστον το ένα τρίτο του πληθυσμού.
Με μια λέξη, μόνο τώρα τα νομίσματα αναγνωρίζονται επίσημα ως θησαυρός - αυτή η κατάσταση στη Μεγάλη Βρετανία αποδίδεται σε εκείνα τα ευρήματα που, σύμφωνα με τους ειδικούς, έχουν ιστορική ή αρχαιολογική αξία.
Και τα δύο νομίσματα κάμπτονταν στο μισό, αλλά κατά τα άλλα είναι σε καλή κατάσταση. Οι ειδικοί βρήκαν μόνο μικρές εκδορές. Δεδομένου ότι τα νομίσματα ήταν θαμμένα στο έδαφος για πολλούς αιώνες, αυτές οι γρατζουνιές πιθανόν να αποδοθούν σε αγροτικές δραστηριότητες που έλαβαν χώρα στην περιοχή.
Οι ειδικοί διαπίστωσαν επίσης ότι τα νομίσματα που βρέθηκαν είναι οι λεγόμενες «λεοπαρδάλεις». Τέτοια νομίσματα κόπηκαν από τον βασιλιά Εδουάρδο Γ '(1327 - 1377). Το "Leopard" ζύγιζε 2,37 γραμμάρια και ήταν κατασκευασμένο από σχεδόν καθαρό χρυσό - η αναλογία αυτού του μετάλλου στο κράμα ήταν 96 τοις εκατό. Ονομάστηκαν "λεοπαρδάλεις" επειδή στην εμπρόσθια όψη υπήρχε μια λεοπάρδαλη με εραλδική ασπίδα και στην πίσω όψη - σταυρός και λεοπάρδαλη σε κάθε τέταρτο.
Μετά την κατάκτηση των Νορμανδών τον 11ο αιώνα, στην Αγγλία χρησιμοποιήθηκαν μόνο ασημένια νομίσματα. Μόνο υπό τον Εδουάρδο Γ 'αποφασίστηκε η επανεισαγωγή χρυσών νομισμάτων. Το νέο νομισματικό σύστημα χρησιμοποίησε φλωρίνες (διπλές λεοπαρδάλεις) και ημιφλωρίνες (λεοπαρδάλεις και κράνη).
Ωστόσο, τα νέα χρήματα του Εδουάρδου Γ 'δεν ρίζωσαν μεταξύ των ανθρώπων, καθώς η ονομαστική τους αξία ήταν πολύ υψηλή. Για παράδειγμα, αυτός που είχε τα δύο νομίσματα ήταν σαφώς πλούσιος. Το κόστος τους ήταν ισοδύναμο με το τρέχον ποσό των 16.700 δολαρίων.
Τα νομίσματα που βρέθηκαν είναι πράγματι μια μεγάλη σπανιότητα, επειδή «λεοπαρδάλεις» κόπηκαν σε σύντομο χρονικό διάστημα από τον Ιανουάριο έως τον Ιούλιο του 1344. Επομένως, ελάχιστοι από αυτούς έχουν επιβιώσει. Από τον Ιούλιο του 1344, ο Εδουάρδος Γ 'εισήγαγε νέα χρυσά νομίσματα, τα οποία εκδόθηκαν μέχρι το 1351. Έγιναν όμως ένα ακόμη πιο αποτυχημένο πείραμα, καθώς ζύγιζαν σχεδόν 7, 7 γραμμάρια, δηλαδή ήταν πολύ βαρύτερα από τις «λεοπαρδάλεις».
